Słońce ♥

Kiedy ciepłe promyki ogrzewają naszą skórę, to tak jakby sam Bóg zdecydował się przesłać nam kilka pięknych słów. Jakby chciał nas otulić szczęściem, przyoblec w radość i naładować optymizmem. Chociaż słońce jest oddalone od nas o potężną ilość kilometrów, możemy czuć na sobie jego blask. Wydaje nam się, że Bramy Niebios są bardzo wysoko, że są nam odległe, nieosiągalne. Przynajmniej nie w tym życiu. Jednak wszystkim naszym uczuciom i zachowaniom coś towarzyszy. Nigdy nie zostajemy sami ze swoimi problemami . Zawsze znajdzie się jakaś życzliwa osoba, która pomoże nam się podnieść. Kiedy jesteśmy szczęśliwi, są wokół nas ludzie, z którymi możemy dzielić to szczęście. W chwilach zwątpienia trafiamy na słowa, które umacniają nas w siłę. Nie sądzę, aby wszystko to było kwestią przypadku. Bóg ustawia nam na drodze tych, którzy mają wnieść coś wartościowego do naszego trwania. Dostajemy wiele pięknych słów, wskazówek, ciepła. Często nie wiążemy tego ze źródłem. Nie zauważamy, że wszystko co mamy, spłynęło na nas z miłości Stwórcy. To nasza wiara nas uzdrawia, pomaga w najciemniejszych momentach życia, uszczęśliwia i prowadzi do dobrych ludzi. To ten sam Bóg, którego widzimy gdzieś daleko w górze, jest z nami tutaj na Ziemi. Promienie Jego miłości dotykają naszych serc. On daje nam talenty, marzenia. Wszystko czego pragniemy również pochodzi od Niego. On jest obok. On jest osiągalny. Żyjemy Nim, ponieważ jakaś Jego część znajduje się w każdym z nas. Jego obecność dosięga nas tak samo jak promienie słońca. Mamy Go dużo bliżej, niż możemy sobie wyobrazić. Nie jesteśmy sami. Nigdy nie zostaniemy sami. Wobec tego nie chowajmy się w cieniu niewiary. Pozwólmy Bogu na dostarczenie nam całej Jego miłości. Pozwólmy Mu wlać ją w nasze serca. Nie zamykajmy się na Boga. Czym będzie nasze życie bez Niego?